“Bij jou snap ik het wel!”

“De juf legt helemaal niet uit!”

“Bij jou is het veel leuker!”

Zomaar uitspraken van kinderen die naar mijn begeleiding komen. Hoe komt dat nou? Dat kinderen het gevoel hebben tijdens de bijles meer te leren dan tijdens de les in de klas? Legt de juf echt niet uit, of is er iets anders aan de hand?

Dat probeer ik uit te leggen in dit blog.

Je hoofd bestaat uit 2 hersenhelften. Iedere hersenhelft beschikt over eigen kwaliteiten (zie de afbeelding hieronder)

Rechter hersenhelft en de linker. (bron: http://godisha.blogspot.nl/2014/03/vipassana-een-reis-far-beyond.html)

De visueel en kinesthetische (gericht op gevoel) ingestelde kinderen leren voornamelijk via hun rechter hersenhelft. Kinderen die auditief en digitaal ingesteld zijn meer via hun linker hersenhelft.

Wat heeft dat te maken met het onderwijs?

Het onderwijs wordt steeds meer ingericht voor de auditieve en digitale kinderen. Deze kinderen kunnen de informatie van de gegeven instructie, zonder dingen op te schrijven, verwerken en eigen dialogen voeren om tot antwoorden te komen.

De visueel ingestelde kinderen nemen echter niet alleen de informatie van de instructie waar, maar ook details uit hun omgeving die ze zien. Daarnaast voelen ze ook veel aan uit hun omgeving. Deze kinderen kunnen 32 beelden per seconde zien, waar de auditieve en digitale kinderen er 2,5 per seconde zien. 

Doordat het visuele kind meer informatie te verwerken heeft lijkt het alsof hij een trage verwerkingssnelheid heeft. Het tegenovergestelde is waar. Dit kind heeft veel meer tijd nodig om alle informatie die hij tot zich genomen heeft, te ordenen om tot een antwoord te komen. Echter moeten deze leerlingen meestal direct aan de slag na een instructie, zonder dat ze weten waar te moeten beginnen.  Ze kunnen hierdoor dromerig en niet wetend overkomen. Dit is dus niet het geval. 

Wat kun je doen voor deze doelgroep?

Denkt u er alvast over na? Tips volgen in mijn volgende blog.